Küçük Güvercin

Küçük güvercin, kardeşleriyle birlikte oyun oynuyordu.
 Bunu, her gün yapıyorlardı. Anneleri, yuvadan uçup onlar
 için yiyecek aramaya giderdi. Dört kardeş yuvada kalıp

 hem annelerini bekler hem de değişik oyun oynarlardı.
Bir çok değişik oyun bulmuşlardı. En çok da birbirlerinin 
üzerinden atlama oyununu seviyorlardı. Bizim küçük güvercin,
 kardeşleriyle oynamayı çok seviyordu. Ama aklı fikri, havada 
uçan diğer güvercinlerdeydi. Hep uçmak istiyordu.Yine bir gün, 
annesini beklerken dayanamayıp uçmaya kalkıştı.Kendini 
uçarken hayal ederek,yuvadan aşağıya atlayıverdi. Fakat
 o da ne! Düşüyordu! kanat çırptı ama olmadı. Kanatları
 o kadar küçüktü ki, onu taşımıyordu.



Küçük güvercin,kardeşlerinin çığlıkları arasında, düşüyordu.
Annesi, çığlıkların geldiği yöne doğru baktı. Küçük güvercini
 görünce, çok korktu. Hızla uçarak ona ulaşmaya çalıştı, 
fakat başaramadı.Küçük güvercin, kendini bir çalının 
tepesinde buluverdi. Annesi, telaşla yanına geldi, sağlığının 
nasıl olduğuna baktı. Bir de ne görsün! Küçük güvercinin
 kanadı kırıktı.Bir türlü hareket edemiyordu. Canı çok yanmıştı
anlaşılan... Annesi, uçarak uzaklaştı. Kısa bir süre sonra, bir kaç 
güvercinle birlikte geri döndü. Hep birlikte,onun kırık kanadını
 dikkatlice sardılar. Sonrada büyük bir özenle yuvaya taşıdılar.
Küçük güvercin iyileşmişti ve annesinin sözünden hiç çıkmadı.
Hep birlikte mutlu bir şekilde yaşadılar!!!