Masallar

Bizim Tavşandan Masallar

Çocuklarımızı hayata hazırlayan ilk adımdır. Masallar sayesinde çocuklarımız fark etmeden evrensel değerleri, sevgiyi, saygıyı, mutluluğu, hüznü kısacası "hayatı" öğrenmeye başlıyorlar. Yine masallar sayesinde hayal güçleri gelişiyor. Düşünme yetenekleri artıyor. Şimdi gelelim masalımıza

       

Sevimli Koca Kuyruk 

Sabah, sincap Koca kuyruk, çok mutlu bir şekilde uyanmıştı. Kendini o kadar iyi hissediyordu ki, dağda bayırda oynamak için can atıyordu. Birden, karnından sesler gelmeye başladı. Boş midesinin gurultusuydu bu. Hoplayıp zıplamadan önce, bir şeyler yemesi gerektiğini düşündü. Yiyecek bulmak için, dışarıya çıkması gerekiyordu. Çünkü küçük sincap ininde, yiyecek hiçbir şey kalmamıştı. Koca kuyruk, dışarıya çıktı. Hava o kadar güzeldi ki Güneş, pırıl pırıl parlıyordu.

Gülümseyen Çiçek

Çiçekler yüzlerini güneşe dönmüşler, sıcaklığını hissetmeye çalışıyorlardı. Yaprakların üzerindeki çiy damlaları, yavaş yavaş yerlere dökülmeye başlamıştı bile. Gerçekten harika bir sabahtı.Orman ne kadar güzeldi! Koca kuyruk, bu ormanda yaşadığı için, kendini çok iyi hissetti. Yeşil çimenlerin, renkli çiçeklerin arasında ilerlerken, bir de ne görsün!

Renkli Kelebek

Rengarenk kanatlarıyla uçan kelebekler, sanki dans ediyorlardı. Koca kuyruk, kelebekleri izleyerek yiyecek aramaya devam etti.

Ormana Piknik Yapmaya Gelmişlerdi

Ormanda ilerlerken, bir insan kalabalığı gördü. İnsanlar, piknik yapmak için ormana gelmişlerdi. Koca kuyruk, bir ağacın dalına çıkıp onları izlemeye koyuldu. Bu arada da kahvaltı için bulduğu çam fıstığını yemeğe çalışıyordu. İnsanlar, uzun süre ormanda kaldılar. Koca kuyruk da onları izlemeye devam etti. İnsanlar tüm gün ormanda oynadılar. Ateş yakıp yemek yediler. Bol bol eğlendiler.Akşam olmak üzereydi. İnsanlar, ormanı terk ederken, bütün çöplerini orada bıraktılar. Yaktıkları ateşi de söndürmediler. Koca kuyruk, bütün gün onları izledi. Ormanı bu şekilde terk ettikleri için, onlara çok kızdı.

Ateş'i Söndürmeye Unuttukları İçin Orman Bu Şekilde Yanıyordu!!!

 Koca kuyruk, tam evine yola düşeceği sırada birde ne görsün! İnsanların söndürmeyi unuttuğu ateş büyüyüp ormanı yakmaya başlıyordu.

Bir An Önce Kaçmalıyız Buradan!!!

 Hızla koşarak ve zıplayarak, ormanın derinliklerine doğru gitmeye başladı. Bütün hayvanlara, bir an önce haber vermesi gerekiyordu. Yoksa hiçbiri bu yangından sağ olarak kurtulamazlardı. Eğer böyle olursa üzüntüsünden yaşayamazdı. Yangından kurtulmak için, bütün hayvanları derenin öbür yanına geçirmek zorundaydı. Gördüğü bütün hayvanlara haber verdi. Onlar da diğerlerine haber verdiler. Derenin öbür yanına geçmeyi başardılar. Koca kuyruk, geriye dönüp baktığında çok üzüldü. O güzelim ağaçlar ve çiçeklerle dereyi geçemeyen böcekler, yangının ateşiyle kül olmuşlardı. Koca kuyruk, o anda konuşabilmeyi çok isterdi. " Belki konuşabilseydim, o düşüncesiz insanları uyarabilseydim," diye düşündü. O insanların düşüncesizliği, kocaman bir ormanın yanıp kül olmasına neden olmuştu. Yine de Koca kuyruk, birçok arkadaşının hayatını kurtardığı için çok mutluydu.

Koca Kuyruk Arkadaşlarını Kurtardığı İçin Çok Mutluydu!!!