29 Haz 2014

Belgesel Tadında - Penguenlerin Öyküsü

Penguenlerin Yaşamı

PENGUENLERİN ÖYKÜSÜ
Bir zamanlar güzel bir bahçe varmış.. Hayatın kolay olduğu, bereketli ve cömert toprak..
Ama bu çok önceleriymiş. Kış gelmeden çok önce.. Bir gün her şey silinmiş beyaz bir örtüyle..
Kaça bilenler herkes kaçmış! Ama bizim atalarımız kalmaya, ne pahasına olursa olsun direnmeye
karar vermişler..

Aradan çok uzun zaman geçti.. Yer yüzü yüzlerce kez değişti ama biz hala buradayız..
Nöbetçiler gibi dimdik ayaktayız.. İşte bizim öykümüz..

Penguen, buzulların etrafında bakınır.. Diğerleri nerede?
Arkadaşlarını bulmaya çalışır..Okyanusu bırakmak çok güç hepimiz burada mıyız?
Bir gün geçiyor bir gün daha..Sonra üç gün daha geçiyor çağrıyı bekliyoruz..
Sonunda çağrı geliyor yürümeye başlıyoruz.. Onca soğuya rağmen yürüyoruz yürüyoruz!
Gök yüzünün  ışıkları yüzümüze parlıyor. Güneş ve yıldızlar sonsuz bir harita çizmişler..
Ayaklarımızın altında, Dünyanın kalbi en güzel mırıltılarını mırıldıyor..
Her yıl yolumuz yeni bir çehreye bürünüyor. Buz dağları kışa yakalandıkları sokak serserilerine benziyor.. Bazen bu yolu uzatıyoruz.. Ama en eski hafızalar bile yolunu kaybetmiş tek bir kervan bile hatırlamıyor.

Ovanın üzerine düşen ürkütücü soğuklara rağmen, her yönden gelen kervanlar neredeyse aynı gün aynı yerde karşılaşıp bir araya geliyoruz.. Tıpkı bir büyü gibi..
10 gün ve daha uzun günler binlerce adımdan sonra yolun sonuna geliyoruz..Bu taştan kapılar hepimizin doğumuna tanıktırlar..

Hepimiz, zamanın başlangıcından beri her yıl burada buluşuyoruz.. Buradan daha güvenli bir yol yok.. Adacıklar bizi koruyor. Ayaklarımızın altındaki buz yaza kadar bizimle..
Bizler 1 yıllığına evleniriz tek bir eşle. Hayatımızı kurabilmek için..

Gök yüzü pek tekin gözükmüyor,kış vurmaya hazırlanıyor. Kar tipi hiç durmuyor, ayaklarımızın üzerinde duran ip cambazlarına benziyoruz..
Birbirimize sokuluyoruz ve tek vücut olurcasına.."Dayanacağız." Tipi ise son hızıyla devam ediyor..
Zorlu yolculuk bizim için vazgeçilmezdir..Bizde aynı kışın altında yürümeye devam ediyoruz..
Kapısını araladığımız okyanusun tam da üstünde yürüyoruz.. Burada buzun altında balıklar yüzüyor.
Ve açlıktan kıvrılan yürüyüşler acı çekiyor..Su kokusu,suyun kokusunu alabiliyoruz.

Giriş yakınlarda, geldik nihayet Okyanus'tayız.. Suyun okşayışı, her yerde bize ışık, derinliklere giden yolları gösteriyor.. Orada mavi kapının ardında soframız hazır bizi bekliyor..
Susuzluğumuzu hafifletmek için arada bize kar bırakıyor. Kışa kafa tutuyor ve hayatın sınırlarına ulaşıyoruz..

Aramızdan bazıları bu görünmez çizgiyi aşıyor ve uyuya kalıyorlar..Beyazlık yavaş yavaş vücutlarını kaplıyor sonsuza dek kayboluyorlar! Gece oldu.. Fırtına bizi adeta yumrukluyor, adını koyamayacağımız soğuk bir dünyaya hükmediyor..
Cesur ol. Boynu bükük halk gecenin kızları göz kamaştırıyor..
Yıldızların üstünde koşup,rüzgarın eşliğinde dans ediyor. Bu dans gökyüzünün diğer ucuna gidip, bizi unutan güneşi geri getirecek. Deniz suyu ne kadarda tatlı.. Okyanusun tadını çıkarıyoruz! Çıkara bildiğimiz kadar..
Ama kışın diğer ucu Avokda.. hayatın bize ihtiyacı olacak.. canavar bir hamlede iki can alıyor..
Biri tuzağa düşmüş bir anne, diğeri hiç bir zaman beslenemeyecek olan yavrusu! İşte bizim öykümüz...






4 yorum:

  1. Ablam benim yüreğine sağlık; *
    Hep sağlıklı, huzurlu mutlu ol ablam benim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şeymacım bir tanem benim;*
      Sende hep sağlıklı ve huzurlu ol canımın içi:)
      Senin hakkını nasıl öderim ben:)
      Her zaman yanımdasın güzeller güzeli Şeymam benim..

      Sil
    2. Ablam benim ne hakkı tabiki olurum yanında bitanesin sen :*

      Sil
    3. Çok teşekkür ederim canım Şeymam benim:*

      Sil